30 Ağustos 2011 Salı

Bisiklet sevdası

Kulağımda Queen söylüyor: "Bicycle... Bicycle... I want to ride my bicycle..."

Alışılmış kalıpların dışına çıkmayı sevdiğimi hep söylesem de, içinde yalanı da barındırıyorum. Güvenli sınırlarımın dışına çıkmayı pek de sevmiyorum, yeni şeylerde hep söyleniyorum içten içe. Neyse ki dün içimden bu şarkı çaldı.

Epeydir binmemiştim bisiklete. Eskiden okula hep bisikletle giderdim ve sanki arabammış gibi davranırdım ona. Sırtımda çantam, bisikleti park edip derse girmek. Ne keyif, ne fiyakaydı. Almanya'da yollar aşırı güvenli, buraları düşününce aynı his oluşmuyor. Her neyse, uzun tatil nedeniyle şehir terk edilince, şehrin özüne kavuşunca, sahilde bisiklet keyfi farz oldu.

Tatil öncesine dayanıyor aslında bisiklet mevzusu. Sevgili sevgilim bisiklet diye tutturdu, yaklaşık iki aydır, "bisiklet almalıyım" diyor. Alındı. Rahatladık. Alındıktan sonra binilmesi gerekir. Birlikten eğlence doğar diye düşünüp, beni de taktı peşine saolsun. Nedense önce pek istemedim. Ayaklarımla yürümekte bile zorlanıp, ayağımı burkup burkup durduğum bu günlerde, bir de bisiklet eklemesem diye düşündüm. Ama vazgeçmeyi tercih ettim. Ben de annemin bisikletini ödünç aldım ve eski günlere döndük. Yıllar önce kader bizi tanıştırırken de bisiklet üzerindeydik sevgilimle. Tekrar hatırladık o anı.

Akşam üzeri, güneş en güzel tonuyla boyarken gökyüzünü, kocaman bulutlar başımın tepesindeydi. Bir kuş gibi uçtum sanki, bisiklete binmenin tadını unutmuşum, hatırladım, iyi oldu. "Özgürlük bu" diye hissettim, daha başka bir şey değil, ya da o an için özgürlük o, fazlasına gerek yok, yüzündeki rüzgarı hissetmek içini rahatlatıyor, kalbini hafifletiyor, ruhun bir su gibi oluyor. Özgürlük işte. Epeydir yapmadıysanız, fırsatınız varsa tavsiye ederim.

Keşke tüm şehirde bisikletle ulaşım gerçek olsa. Hava daha temiz kalsa, yollar daha az tıkansa...

Ayaklarınız dışında yerle başka türlü bir iletişim kurmak, değişiklik yapmak iyi oluyor. Değişim tek değişmeyen şey ne de olsa. Karşı koymamak, direnmemek lazım. Nereye bağladım:) sevgiler, iyi bayramlar& tatiller.

3 yorum:

  1. Dün akşam bisikletin ve sen, Serhan ve bisikleti çok ama çok tatlıydınız. Evet keşke bu çok sevdiğimiz şehir bisikletli insanlara bu kadar hoyrat davranmasa da iki tekerlekler, dört tekerlekler kadar çok olsa sokaklarda... Bir gün belki daha çok özgrce bisiklete binebileceğimiz bir şehirde yaşarız ne dersin? Belki adada...:) neden olmasın!

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Ece merhaba:)
    Bugün benim için çok özeldi.Sıcacık ve samimi bir blog buluşmasında seni de tanıdığım için çok mutlu oldum.Sevgilerimle Zehr@

    YanıtlaSil
  3. merhaba zehra ben de tanistigimiz icin cok mutlu oldum:) asla unutmayacagim harika bir gundu. en kisa zamanda tekrarlamak dilegiyle. sevgiler

    YanıtlaSil