Fal& kalp

Kalp sesi.

Hiç sesini kısmayı denediniz mi? Kulaklarınızı tıkamayı, içinizden başka hikayeler anlatmayı. Hiç denediniz mi?

Ben çok yaptım. Denedim. Bir işe yaramadı.

İşimize gelmeyince, istediğimiz şekle sokabileceğimiz bir kurabiye hamuru değil kalp. Onun bir hissi var, bir gücü var, karşı koyamazsın, koysan da kırarsın kalbini. Üzersin kendini, kendi kendine.

Geçtiğimiz hafta Zeytinler/ Hanedan'da içtiğim kahvenin güzel fincanı.

Çok sevdiğim bir dostum şu sıralar Kore'de. Suchi dediğim arkadaşım, Japonya yerine Kore'yi tercih etti. Anneannemi o da çok sever, ufak bir arkadaş grubu gibiyiz ben, suchi ve anneannem. Bana mail de sormuş: "Emel teyze ne hissediyor benim hakkımda?", diye. Dedim benim anneannem falcı mı? :)

Tam sebebini bilmeden, bir şeylerin belki onu çağırmasından mı bilinmez, ama en güzel kısımda bu bilinmemezlik aslında, Suchi bir buçuk ay önce Kore'ye gitti. Korece bilmiyor, öğrenmeye hevesli. Onun dışında İngilizce, Almanca tam destek yanında. Ama yok, o Korece öğrenecek.

Ancak işi de yok. Sadece tanıdık birkaç arkadaş evi var, o kadar. 2 haftalık bir fuar görevinde yer aldı, ondan sonrası ona kaldı. Ama Suchim, Kore'de kalmaya niyetlendi kalben.

Uzun sancılı dönemlerin ardından, bir insan neyi istediğine karar verince ve hayatı saçından başından çekmeyince, ailesi de ona destek verdi. Şimdi Suchim Seul'da bir üniversitede dil kursuna başlayacak, iş arayacak ve orada kendine minik bir balık hayatı kuracak. Yolu açık olsun.

Anneannem'e sordum, ne diyorsun Suchi için diye: "Kalbinin sesini dinlesin, gerisi boş" dedi.

Fallara lüzum yok. Asıl fal içimizde.

Kalp yalan söylemez. Kalp bazen söyledikleriyle acıtır. Kalp iyidir, dinleyelim....

Keyifli pazarlar....