Toz Duman Rüzgar

Mart, sert mi geçeceksin? Hava gereksiz bir soğukluk içinde, sert sert çarpıyor, kış gitmeyecek gibi numaralar yapıyor, mümkün olduğunca yormadığım, kısıtlı kapasitedeki sabrımı iyice zorluyor. 

Gözlüklerimi taktım, toz kaçmasın! 

Ortalık toz, duman, bir rüzgar çıktı uğul uğul esiyor bilemediğim yerlerde. Atkıyı sar, elini cebine sok, hadi bereni de geçir... Yok, bu rüzgar başka. 

Zihin; toz, duman. 

Elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz. Bence yapılıyor, öyle ya da böyle. O an, ne kadarı mümkünse, ne kadarı isteniyorsa, o kadarı yapılabiliyor. Bir çıta yukarı çıkmak mümkün olmuyor, belki isteksizliğin, belki yorgunluğun, belki kararsızlığın. İşte o an, neyse o kadar. 

Rüzgarın bir yerinde, şu an ne kadar? Kedi bilir...