Ada'nın çayı

Her zaman dolaştığın yerlerin rotasını değiştirmek bir vapura bakar. Akşamüstü güzel bir yaz akşamında Büyükada'ya geçmek için tek ihtiyacın olan bir vapurdur. Motor da olur. Atlarsın ve gidersin, hele Bostancı'dan binersen zamandan da kazanırsın. Bu akşam öyle yaptık.

Bir anda sanki bir tatile çıkmış gibi hissettim kendimi. Büyükada sanki İstanbul değil, sanki Türkiye değil, tanımadığım, adını koyamadığım bir şehir ve ülke gibi geldi bugün bana. Bir kez daha.

Sokakta sürekli aynı cümleyi duydum. Herkes birbirine selam veriyor, orada oturanlar birbirini tanıyor. Ne güzel! Aynı apartmanda iki üç dairenin birbirine selam vermediğini bilirim, deneyimlemişimdir, deneyimliyorum. Bir adada herkes birbirini tanıyor, yerlisi elbette ve güzel bir cümle hediye ediyor: "Merhaba, hoşgeldiniz, İYİ YAZLAR!"

İyi yazlar... Bu cümleyi ilk duyduğumda, "ne hoş bir cümle" dedim. Sonra bir baktım, kulaklarım bu cümleyi birkaç kez yakalar oldu. Hiç hayatımda birine "iyi yazlar" dilediğimi hatırlamıyorum. Burada birçok kişi birbirini böyle karşılıyor, iyi dilekte bulunuyor. Güzel şeyler söylemek, etrafa sihirli tozlar saçıyor. Ben bu tozları görebiliyorum... O tozdan biraz buraya saçmak istiyorum.

Herkesin güzel bir yaz geçirmesini diliyorum. En güzel meyvelerin tadını çıkartarak, dondurmalar, dostlarla yenen yemekler, güneş ve kum, özellikle karpuz ve daha çok su içmenin, daha fazla suyla buluşmanın tadı denizde ya da havuzda iyice çıkarılsın.

Büyükada'da birkaç saat geçirdik, ama dönüşte sanki iki üç gün orada kalmışım da dönüyormuşum gibi kendimi dolu dolu hissettim ve yorulmuşum bile. Adaçayının üzerine, İzmir Lokması yedik iki İzmirli olarak sevdiğimle. Hayatımda yediğim en güzel lokmalardan biriydi. Çıtır çıtır ve  sıcacık. Umarım benim yazım da böyle geçer.

Sevgiler, iyi yazlar herkese:))